De onthulling van het duo
Natalie Righton (VK) &
Rudy Bouma (Nieuwsuur) dat Nederland
totaal geen idee heeft waar de door Defensie opgeleide agenten allemaal uithangen of op wie ze schieten, blijkt slechts het topje van de zandberg. Het kan nog debieler: een door onze jongens opgeleide Afghaanse agent werkt als lijfwacht van een lid van de provinciale raad van Kunduz. Die presenteert zich als Bondgenoot van het Westen, maar Nieuwsuur belde even met de Taliban en toen bleek dat het lokale raadslid vooraan stond bij de
Koranverbrandingsrellen waarbij de Westerse troepen werden doodgeboeroept. Zo rollen de Afghanen. Vriend van niemand, vijand van iedereen. Een op religieuze plicht gebaseerde flexibele politieke houding betekent nou eenmaal een langer leven in Kunduz, de verzande verbeelding van een uitzichtloze depressie waarin mensen de sleur doorbreken door een dode geit van elkaar af te pakken terwijl ze lijdzaam wachten tot ze tot stof wederkeren. Inshallah en zo. In dat opzicht geen nieuws. Veel pijnlijker dan de bijbehorende schrijnende beelden van een kapot land met kapotte mensen zijn de achterliggende idealen in het volslagen wereldvreemde Denhaagistan, waar bepaald werd dat Nederland deze luitjes wel eens even zou opvoeden in transparante beschavingswaarden. Artikel na repo na artikel bewijst hoe ongelofelijk naïef de linnentasjeseisen van GroenLinks in de praktijk zijn. De hele missie is
figuurzagen voor gevorderden. Tegelwaardige quote: "Het Westen steekt miljarden in de Afghaanse overheid, maar het is niet duidelijk met wie we zaken doen." Terugkijktip van Bouma
hierzo (of lees het
transcript), followup van Righton in de
Volkskrant van vandaag.
