Kijk die Alexander Pechtold eens een open & transparant bestuurder zijn. Zomaar de euvele moed verzameld om met PVV-stemmers in discussie te gaan, daar een boek over schrijven en dan te smalen dat politiek echt niet zo populistisch hoeft te zijn omdat je daar geen steek verder mee komt. PVV-stemmers een hokje in duiden, dat is precies wat we nog niet genoeg doen in Nederland. Want niemand weet zo goed hoe halfstok de driekleur er bij hangt dan, bijvoorbeeld, de dertien willekeurige Geertfans die door Pechtold geïnterviewd zijn. Hoppa:
Henk, Ingrid & Alexander. Gebundelde politiek in paperback. De stand van het land in drukletters. Alexanders ingebonden binding met de achterban in een overzichtelijk opschrijfwerkje, dat uitkomt op het moment dat iedereen zich al af begon te vragen waarom Pegtolt al tijden zó onzichtbaar is in het publieke debat, dat we zijn naam niet eens meer goed kunnen spellen. Doodstil was-ie, behalve als hij
uit kon halen naar Wilders. Of zat-ie al die tijd zo diep embedded in de Limburgse slijk tussen de PVV-achterban, dat leiding geven aan zijn clubje middenlinkse liberalen er even bij in schoot omdat zijn schaduw oploste tegen een achtergrond van roomblanke heuveldorpjes waar iedereen bang is voor Marokkanen die ze nog nooit gezien hebben? 'Sorry voor de afwezigheid, Peggold was even oplossingen zoeken in het veld'. Maar potverdorie. Een politicus die zomaar met de kiezer gaat praten. Da's wel een beetje populistisch, Alexander. En hoeveel Echte Oplossingen over zorg, veiligheid, integratie, onderwijs of economie staan er nou in dat boekje dan, stomme snob met je 'wie schrijft,
die blijft'? Mja. Dachten we al. Ga toch gewoon inhoudelijk oppositie voeren, huichelachtige hobbyschrijver.
LOL: Hier het afgewezen omslagontwerp van
Coontje.
