PvdA-burgemeesters zijn als rode wijn-vlekken op een stoel met velours stoffering: die krijg je er nooit meer uit. Zie Wolfsen,
Aleid. Maar ook Cornelis, Wim te Gouda. OK, die gaat met pensioen in juli, maar daar heeft hij - op kosten van de Goudse burger - al een ruim voorschot op genomen met
16 door de gemeente betaalde snoepreisjes naar Ghana om een handeltje in
plasticflessentrekkerij op te zetten en tussendoor de bouwvorderingen van zijn vakantiewoning aldaar te checken, terwijl in zijn eigen stad clowns Knoef & Tomaat door Marokkaanse reljeugd tegen rijdende bussen aangesmeten werden.
Of zoiets. Rapporten van KPMG en Berenschot oordeelden vernietigend, maar omdat hij toch weggaat mocht hij, in een vlaag van lokaalpolitieke logica van de gemeenteraad gewoon aanblijven. Wim moest wel zijn Ghana-portefeuille inleveren, alle banden tussen zijn vakantievilla en de falende plasticfabriek doorsnijden én beloven dat hij uit Afrika weg zou blijven tot zijn pensioen. Tot juli dus. Het is nu februari. En raad eens wie er vorige week in Ghana werd gespot om politiek te bedrijven in
zusterstad handelsproject Elmina? Juist. Burgemeester Wim. Geschonden afspraak nummer 1. Wat hij ging doen? Even de verliesmakende gemeentelijke plasticfabriek verkopen. Terwijl hij die portefeuille had ingeleverd, dus geschonden afspraak nummer 2. Maar ja. Hij kent toevallig de koper: VanHold Constructions, aandeelhouder in de fabriek. En wat denkt u bij het woord 'constructions'? Inderdaad. Geschonden afspraak nummer 3: diezelfde VanHold
BOUWDE OOK DE VILLA VAN WIM. En koopt nu dus de verliesfabriek voor een paar Afrikaanse grijpstuivers. Gokje: de luxe inbouwkeuken voor zijn villa krijgt Wim cadeau. Voor zijn pensioen. Mooie afspraak, toch?
