Wat pas echt knap is, is dat Dion Graus al die tijd uit handen van de GGZ heeft weten te blijven. Puur dwangbuis materiaal. Als hij was geboren in het klassieke Sparta, was hij allang onder begeleiding van een fanfare van de klippen afgeschopt. Gisteren bij PenW liet Geert zijn DramaDion even van de halsband. Dom. Er kwam geen begrijpbare zin voorbij de dubbele onderkin. Graus besloot niet alleen live op televisie een graf te graven, maar ook gelijk een duikplank te monteren op de grafsteen voor een potsierlijke duik richting drie meter onder de politieke grond.
Nogmaals: wat de kontneuq doet Dion Graus in de Tweede Kamer? Graus is geen licht, Graus is een donker. Episch hoogtepunt: Paul Witteman onder spugen in een poging het woord klotskop te koppelen aan de Chuck Norris van de Nederlandse journalistiek:
Bas Paternotte. Buikwandperforatie van het bulderlachen. Dion Graus speelde zo fanatiek de slachtofferrol, dat hij wel een Marokkaanse bontkraagberber leek. En nu, een dag later, gaan de lijnen van
144 open. Precies 500 agenten die dankzij Dion Graus niet meer ingezet kunnen worden voor relevante zaken. Maar als AnimalKlotsCop. PoezenPopo. RattenRechercheur. En Eendstreper. Jup, Dion is de reden dat we in Nederland geen leuke dingen mogen hebben. Dion Graus politiek zien voeren is zoiets als een Zimbabwaan zien langlaufen op de Winterspelen. Afvoeren, die knurftenknuppel. En snel.
FRAGMENT.
