Laat Polen niet in de kou staan!
Sinds onze jeugd zich te goed voelt om asperges te steken in het weekend en niemand nog schilder wil worden omdat je hersenen verdampen van verflucht, staan onze grenzen wijd open voor hardwerkende Oostblokkers die zulks graag voor ons doen omdat zij nog wel weten wat bikkelen voor je boterham is. Ondertussen leven ze op campings en in chaletparken en in de weekenden parkeren ze hun aftandse Opel Vectra's en Audi 100's na drieëneenhalve fles wodka in andermans huiskamer. Willekeurige voorbeelden genoeg van Polen die zorgen dat er altijd werk blijft in hun bouwvakgebied. Vanwege die wat onbeholpen omgang met drank worden Polen steeds vaker met de nek aangekeken door mensen die nog nooit de vruchten van hun arbeidsethos geplukt hebben en voor een paar tientjes een goed gestucte badkamer of grondig gewinterschilderd huis van een Pool hebben afgenomen. Van oudsher gaan wij Nederlanders er daarom van uit dat Oostblokkers vanzelf terug gaan naar hun eigen land, waar iedereen in het weekend bij elkaar binnen parkeert zoals in Marokko ieder mongooltje in een PGB-bus in elkaar geslagen wordt. Want zo werkt dat met onze gedachtengang: als hier iets niet helemaal in de joods-christelijke traditie past, kijken we ze gewoon de grens over en doen we tot die tijd of er geen problemen zijn. En daarom is het aantal daklozen in grotere steden helemaal niet verdubbeld de afgelopen jaren. Daarom hebben Oostblokkers inmiddels ook helemaal geen aparte opvang nodig. En daarom is de onrendabelenindustrie binnen een paar jaar ook helemaal niet roomblank.