Alle glorieuze goede doelen vallen om. De één na de ander blijkt slecht om te gaan met geld, niet te doen wat verwacht wordt en gebruik te maken van misleiding als marketingtechniek. Artsen zonder Grenzen ziet de bui al hangen en schiet zichzelf alvast in de voet met een eigen onderzoek. De resultaten zijn schokkend. Dealtjes met foute milities, zoals in Somalië? Check. Corruptie? Check. Overbodige noodhulp omdat er nu eenmaal een gewetenscampagne heeft gedraaid in de media over een bepaalde ramp? Check. Ingezet worden door westerse mogendheden in de strijd tegen terrorisme? Check. Ingezet worden door gewelddadige regimes, zoals in Birma? Check. Misstanden verzwijgen? Check. Meewerken met corrupte ziekenhuisbestuurders ter plaatse? Check. Het aantal slachtoffers overdrijven om meer geld los te kloppen bij de donateurs? Check. Bewust een verkeerd beeld van de situatie via de media naar buiten brengen om de boel te manipuleren? Check. En de lijst gaat maar door. Artsen zonder Ethische Grenzen zou de lading beter dekken. Het ergste van de huidige verdorven status van goede doelen? Er zijn nauwelijks alternatieven voor mensen die echt goed willen. Wolven in schaapskleren. En het goede doelencircus draait gewoon door, want er wordt veel geld aan verdiend en het is een uitermate effectief marketingmiddel voor bedrijven en instanties. Weten ook bijvoorbeeld Pink Ribbon en 3FM Serious Request, dat straks weer los gaat over de rug van nietsvermoedende oorlogsmoeders. Geld geven aan goede doelen is net zoiets als trouwen met een lekkere slet. Je weet dat het fout gaat, maar het voelt zo heerlijk in het begin. Puur zelfbedrog.