Wist u niet, en interesseert u geen reedt, maar toch. Er zijn weer harde cijfers en die duiden wij graag. Dus bij dezen: Nederland telt
110.000 schrijvers en artiesten, dat is 1,3 procent van de totale werkgelegenheid. Geinig om te weten, niet? Dit soort supernuttige cijfers worden bij elkaar geschraapt door
Eurostat, een of ander Europees statistisch bureau. Ja, ook daaraan betaalt u mee maar dat terzijde. De vraag is nu natuurlijk: wat zijn dat precies, schrijvers en artiesten? Nou zo heb je bijvoorbeeld zangers lichte
muziek. Of
performance artists. Of clowns en acrobaten. Of Lee Towers. Dat zijn artiesten. Schrijvers zijn bijvoorbeeld Harry Mulisch, Gerard Reve en W.F. Hermans alleen zijn die dood, waardoor wij nu blijven zitten met Kluun, Daphne Deckers, Sonja Bakker en mensen die ooit zijn begonnen bij Spunk. Komen we dan op 110.000? Neen, we moeten ook Volkskrant-columnisten, Vrij Nederland-actiepropagandisten, margescribenten van ambtenarenmedia en betaalde webloggers niet vergeten. De meerderheid, zo'n 90%, van deze artiesten kan niet of nauwelijks leven van hun werk. Daarom krijgen ze uitkeringen en subsidies en, als ze goed hun best doen, jaarlijks een WC-eend award. De overige 10% van de schrijvers en artiesten is wél
succesvol (Arnon Grunberg, AHJ
Dautzenberg, Volkskrant-columnisten, betaalde webloggers en Hans Teeuwen) en verdient daarom bakken vol met geld. Wat weer uitgegeven wordt aan torenhoge belastingen, waardoor we die 11000 succesvolle schrijvers en artiesten zouden moeten eren als ware het voetballers die tweede worden op een wereldkampioenschap. U mag nu beginnen met lof uiten voor de schrijver/artiest naar keuze.
