Geenstijl

Van ons. Voor u. Het uitstekende item over "handen schudden" van parlementair verslaggever Jan Roos in het PowNews van afgelopen vrijdag. We geven er nog maar een slinger aan. Want we zien de bui alweer hangen in deze schitterende Glas/Plas/Was/ Maatschappij. Morgen lult iedereen over de kijkcijfers van Boer zoekt Vrouw, de file op de A1 en de 11% negers bij de NPO. Maar dit onderwerp is te gigabelangrijk om te laten ondersneeuwen door dagwaan en gedoe. We hebben het natuurlijk over de docent op de Hogeschool van Amsterdam, die na een retourtje Mekka besloot te stoppen met het schudden van dameshanden, want meneer vond: "De profeet heeft nooit de hand geschud van vrouwen die huwbaar voor hem waren en hier regels over opgesteld. In dit opzicht wil ik dit ook navolgen richting mijn collega's." (De complete brief die de docent eind november 2010 rondstuurde aan zijn HvA-collega's, vindt u in de lees verder.) Het schoolbestuur van de HvA had er geen problemen mee. De PVV kwam met kamervragen. Burgemeester Van der Laan vond het "niet wenselijk". Zelfs op dat verschrikkelijke Joop.nl vond men het niet kunnen. Uiteraard zijn er ook mensen die vinden dat we zulks wel moeten willen. Bijvoorbeeld deze briefschrijver in NRC. Meneer past overal ter wereld zelf de "When in Rome-methode" toe (waarvoor hulde), maar maakt de denkfout Amsterdam met Rome te vergelijken voor anderen. Wie wel gezond verstand vertonen, zijn de politici in dit POWNEWS-FILMPJE die unaniem (we tellen die malloot van een Hans Hillen even niet mee) vinden dat wij in dit is Nederland handen schudden. Dames, heren politici, mogen wij dergelijk kordaat optreden binnenkort ook terugzien in de besluitvorming? Tot slot & voor de lulz nog even twee prachtvoorbeelden van inburgering. Zo moet het niet & Zo moet het wel.

De brief van de HvA-docent, die geen dameshanden schudt Gewaardeerde collega´s, Zoals jullie weten ben ik een maand op reis geweest naar Saoedie Arabie. Dit was niet alleen een fysieke verplaatsing van Nederland naar het Midden Oosten, maar zeker ook een spirituele reis van mijn dagelijkse bezigheden naar de oorsprong van mijn identiteit. Ik heb mezelf erg goed leren kennen gedurende deze maand, omdat ik op plekken ben geweest die van grote spirituele waarde zijn, en met mensen in aanraking ben geweest van verschillende rassen en afkomst die allen in Saoedie Arabie waren voor hun religie en spiritualiteit. Gedurende deze maand heb ik de Hadj vervuld in Mekka en omgeving. Dit is een religieuze plicht voor iedere moslim die daartoe in staat is. Mekka is de geboorteplaats van de profeet Mohammed, en de bakermat van verschillende belangrijke profeten als Abraham en Isaac. Voor mij was het erg speciaal om hieraan deel te nemen. Je weet pas hoe zoiets voelt als je met 3,5 miljoen andere mensen van alle rassen in rechte rijen staat voor de Kaaba in Mekka. Het gevoel van verbondenheid en menselijkheid is erg groot, vanwege deze massa/aanbidding waarbij iedereen gelijk is en de mannen allen een kleed dragen van dezelfde simpliciteit. Nu ik terug ben gekomen van deze spirituele reis voel ik me herboren en voldaan. Ik denk dat dit de uitoefening van mijn functie als leraar erg ten goede komt. Ik heb veel hart voor mijn leerlingen en collega´s, maar door mijn mooie ervaring denk ik dat ik nog meer kan betekenen voor onze opleiding. Ik wil deze verantwoordelijkheid ook zeker dragen, en waar nodig nog meer inspanningen verrichten om onze opleiding tot de besten in zijn soort te laten horen. Zoals ik al eerder meldde vormt de profeet Mohammed een centrale factor in de Islam. Ik wil zijn voorbeeld ook volgen in zijn handelen. Mijn ambities en doorzettingsvermogen heb ik ook te danken aan deze instelling. Mijn collega´s merken dit in mijn professionele handelen. Naar aanleiding van mijn ervaringen de afgelopen maand besef ik dat de profeet Mohammed in naam van de Islam verschillende zaken heeft voorgeschreven die ik nu wil gaan praktiseren. De profeet heeft nooit de hand geschud van vrouwen die huwbaar voor hem waren en hier regels over opgesteld. In dit opzicht wil ik dit ook navolgen richting mijn collega´s. Dit heeft niets te maken met disrespect of het niet waarderen van vrouwelijke collega´s. Er zal niets veranderen aan dit goede contact tussen mij en mijn vrouwelijke collega´s. Het enige dat ik wil praktiseren, is dat ik mij onthoud van het schudden van handen met de vrouwelijk collega´s. Ten slotte wil ik hierbij ten overvloede melden dat ik de afgelopen tijd op onze school met veel plezier heb gewerkt, en tijd noch moeite spaar om de opleiding met succes te laten verlopen. Ik zal dit de komende tijd logischerwijs doorzetten, en ben bereid om een grotere verantwoordelijkheid te dragen als dit gevraagd zou worden. Ik vertrouw erop jullie hiermee voldoende te hebben geïnformeerd, en hoop de komende tijd als collega´s onze opleiding tot één van de besten in zijn soort te maken in Nederland. Tot volgende week! Met collegiale groet, Nourdin Belhadi