Scooterklootzakje hoofdredacteur De Gelderlander
Gisteren pas op GeenStijl maar nu al uitgebreid te lezen bij de De Gelderlander: De doodsbedreigingen aan het adres van journalist Frank Hermans en diens chef Michiel Willems. Want wie zeker wist dat dit topic uit onze duim was gezogen: Al het hele weekend deed het gerucht de ronde dat het broertje (18) van het Marokkaanse scooterklootzakje (19) -dat onbedoeld het leven beëindigde van de 50-jarige Mario van de Geijn en daarna het personeel in het Radboudziekenhuis bedreigde- afgelopen vrijdag het redactielokaal van De Gelderlander op zijn kop had gezet. Dus wat doet een zichzelf respecterende nieuwsorganisatie dan? Bellen voor hoor & wederhoor. Maar als we De Gelderlander hadden moeten geloven was het akkefietje nog steeds verzwegen geweest. Keihard ontkennen was het devies. De poepbange hoofdredacteur Kees Pijnappels, op wiens bevel het gewraakte interview uiteindelijk niet werd gepubliceerd, weigerde al sinds vrijdag de telefoon op te nemen. Onderkruiper Michiel Willems loog namens zijn baas dat niemand was bedreigd. Zowel de receptioniste als Frank Hermans kregen een spreekverbod opgelegd. Ook serieuze journalisten van de PO werden keihard voorgelogen. Pas nadat het hele verhaal op GS stond volgde een antwoord. We hebben hier dus een regionale krant die verzwijgt dat ze hun content wissen nadat de redactie persoonlijk is bedreigd. Zwichten voor tuig heet dat. Buigen voor criminelen. Door de knieën voor de maffia. GeenStijl vraagt zich af wanneer de NVJ ingrijpt. Agressieve bontkraagjes op stoel van de hoofdredacteur. Dat moeten we niet willen in dit land.