Geenstijl

Het Songfestival staat weer voor de deur. Dit jaar staan we er voor de verandering serieus bij stil. Niet voor ons maar voor jullie natuurlijk. Want uit de comments bleek er vraag naar te zijn. Immers, een belangrijk deel van de reaguurders is homofiel, en na onze top-1 notering van de P3-PowNed single blijkt er een gigantische vraag naar enorme slechte muziek te zijn. Op dit moment bevinden zich ongeveer drieduizend Nederlandse songfestivaljournalisten in Rusland. Stelletje luie flikkers zijn het. Want geen één die ook maar een overzicht maakte zoals Richard van de C. dat wél deed. Wij kennen Richard als de grootste songfestivalkenner van Nederland en misschien wel van Europa. Societyminnend Nederland kent hem als Origineel Vals Secreet. Dus combineer die twee eigenschappen en je hebt het meest complete overzicht ter wereld, met superhandige Youtubelinks én valsnichterig onder de gordel geschop naar 'talentvolle muzikanten'. Dus witte wijn erbij, ijsklontje erin en meegillen maar met die muziek... Oh ja. Vanavond is de openingsavond van het Songfestival. Dinsdag en donderdag zijn de twee voorrondes. En de finale is op 16 mei.

HANDLEIDING voor MOSKOU door Richard van de Fucking Crommert ALBANIË Is dit Zweden? ‘Carry Me In Your Dreams’ ligt gemakkelijk in het gehoor. Hier houden we best van. Niet eens zo gek. Maar te weinig onderscheidend. Deze 17-jarige zangeres doet een dappere poging en zingt met overgave om de eer van Albanië hoog te houden. Als ze een lekker wijf is, levert dit punten op. Puntige tietjes doen het altijd goed op het Songfestival. Dansbaar lied. Maar wij houden toch meer van Abba. Dit wordt nergens spannend. Carry Me In Your Dreams – Kejsi Tola ANDORRA Andorra doet een moedige poging. Het land doet aardig zijn best met een jaren tachtig-nummertje. Herken ik ‘Dreamer’ van Supertramp? Die gimmick (a-a-a-a) doet het goed. Maar na afloop ben je vergeten welk land het was. ‘La Teva Decisio’ is niet origineel. Een enkel puntje als troost. Andorra kan beter. La Teva Decisio – Susanne Georgi ARMENIË Ik dacht even de bassline van ‘Don’t Stop The Music’ van Yarbrough & Peoples te herkennen… Die is sterk. Maar bij de inzending van Armenië haak ik af. Al bij opkomst van de twee zangeressen is direct duidelijk dat een eerste plaats er dit jaar niet in zal zitten. Dit land is de weg kwijt. De Kaukasusklanken zijn te prominent aanwezig. Wat een kutnummer. Veel te veel tempowisselingen. Een buikdanseres moet ook niet gaan zingen... Hier kan ik alleen maar vernietigend over zijn. ‘Jan Jan’ is vleesch noch visch. Tijd om bier en pinda’s te gaan halen. Jan Jan – Inga & Anush Arshakyanner AZERBEIDZJAN Begint als een mysterieus sprookje uit duizend en een nacht. Vol geheimen. Maar al snel word je meegesleurd door vrolijke tonen. Had wel wat meer etnische klanken mogen bevatten. ‘Always’ swingt aan alle kanten, maar het is ook een beetje een concept. Ben het onderhand zat, dat langzaam en dramatisch beginnen, om dan over te stappen op de Bakoe-beat. Verder gezellig nummer. Leuk eind. Outsider. Always – Aysel & Arash BELGIË Op zich is de Belgische inzending een vrolijk deuntje. Een lekker rock’n roll-nummertje hoort er gewoon bij. Dansbaar ook. Het ziet er allemaal in orde uit, maar het is niet echt vernieuwend. Ik moet meteen aan Elvis denken. Maar ‘Copycat’ is meer een slechte imitatie van Jack Jersey. Wat een nep. Een hoge score kan België vergeten. Of spelen de televoters vanavond op safe? Echt jammer dat een land met zoveel oorspronkelijkheid zich zo moet verkopen. Waar zijn die Belgen mee bezig? Hoe kun je jezelf zo voor lul zetten? Dit land nagelt zichzelf aan de schandpaal. http://www.youtube.com/watch?v=uoCrJEqS214 Copycat – Patrick Ouchène BOSNIË HERZEGOVINA Gevoelig nummer. Met zorgvuldige opbouw. Dit is een tranentrekker. Prachtig drama. Maar wat doen die dames er plotseling bij. Maken die de act of het lied beter? Ik dacht het niet. De inzending van Bosnië is een lied om je moed in te verliezen. ‘Bistro Voda’ is toegankelijke Balkan-sound. Ik moet huilen. Mooi einde. Bistra Voda – Grupa Regina BULGARIJE Nichten op de Balkan, verenigt U..! Hoor ik hier Jimmy Somerville? Maar dan een slechte versie. En zanger Krassimir Avramov heeft een wel heel strakke broek aan. Aardig zomerhitje voor aan de Bulgaarse kust, maar jammer van het tussenstukje op een of ander etnisch instrument. ‘Illusion’ is een kermisattractie, maar dan wel eentje waar je heel snel uit wil, al swingt het zo nu en dan wel. Trieste inzending. Waar is hier de handrem? Illusion – Krassimir Avramov CYPRUS Niet heel slecht. Maar pas aan het eind lijkt de zangeres tot leven te komen. En ‘Fly With Me Firefly’ klinkt mij te Disney. Best lief lied, maar ben razendsnel afgeleid. Intiem nummer. Ik kan me niet voorstellen dat hier wat van overblijft in een grote zaal. Firefly – Christina Metaxas DENEMARKEN Denemarken stuurt een braaf lied. Beetje zoet. Bekende beat. En ik hou ook niet zo van die afgeknepen zangstijl. Op zich geen slecht poplied, maar waar hebben we dit eerder gehoord? Het is lekker voor op de snelweg als je in de passagiersstoel zit en in slaap kan vallen. Het dak gaat er niet af in Moskou. ‘Believe Again’, oorspronkelijk geschreven (en onvoldoende goed geacht) voor Boyzone, valt onvoldoende op. De melodie blijft in elk geval niet hangen. En: ik zie graag muzikanten bij een act, maar wat doet in hemelsnaam een rockband hierbij op het podium? Snel door naar de volgende inzending. Believe Again – Niels Brinck DUITSLAND Tragische inzending van Duitsland. En wat een uitslover is die zanger. Alsof hij uit pure wanhoop op een volledig doodgeslagen feestje de stemming wil keren. Nee, daar kunnen zelfs wat danspasjes van Dita Von Teese niks aan veranderen. Maar goed. Dit is wel entertainment (hoewel, het blijven wel Duitsers, hè?). Maar onvoldoende om mee te scoren. Beetje Stray Cats. Beetje big band. En die meezingpogingen à la Cab Colloway? Hi Ha Ho. Daar gaat het onmiskenbaar mis. Te geforceerd. Duitsland mag niet klagen als het laatste wordt. ‘Miss Kiss Kiss Bang’ zou normaal gesproken gestrand zijn in de voorronde. Miss Kiss Kiss Bang – Alex Swings & Oscar Sings ESTLAND Meest mysterieuze inzending dit jaar. Het intro is gepikt van The Four Tops, ‘Reach Out I’ll Be There’. Maar smaakt niet verkeerd. Estland klinkt vol. ‘Rändajad’ kan me bekoren. Verdient een finaleplaats. Maar als de zangeres als een houten Klaas op het podium blijft staan, morst ze dure punten. Zonde dat het land er zo’n statische en stokstijve bedoeling van maakt. Wel een goed kapsel. Rändajad – Urban Symphony FINLAND Veruit het beste refrein van dit Songfestival. Finland hakt er meteen in. ‘Lose Control’ blijft buitengewoon in je kop hangen. Enorm nineties. Onwijs goed. Alles lijkt te kloppen aan dit zeer gelikte nummer. Dit heeft potentie. Maar toch gaat het mis. Want behalve dat je na drie minuten volledig uitgeput bent, heeft dit nummer een geweldige performance nodig. En helaas heeft de groep Waldo’s People op dat gebied geen hoge reputatie. Zeg maar rustig: een beroerde reputatie. De rapper is ronduit zwak en de zangeressen lijken vooral geselecteerd op hun lange benen. Lordi nu al vergeten, Finland? Lose Control – Waldo’s People FRANKRIJK Topzware inzending van Frankrijk. Alsof de regen tegen het raam klettert. Mooie opbouw. Film noir. Een café in Parijs. Maar niet onbelangrijk minpunt: degenen die dit nummer voor de eerste keer horen, vinden ‘S’il Faillait Le Faire’ ronduit slaapverwekkend en in niks boeiend. Het is lef hebben om dit in te sturen. Een dijk van een zangeres. En een dijk van een nummer. Frankrijk gaat niet winnen. Maar zou dat wel moeten doen. Pareltje. Et S’il Fallait Le Faire – Patricia Kaas GEORGIË Geweldig! Leve de jaren zeventig! Onvervalste disco. Moet tot stand zijn gekomen na bestudering van de Soul Show. Of hoor ik flarden van ‘Ain’t Nobody Straight In New York’ van The Miracles en ‘Outside’ van George Michael? Een aanstekelijk, maar ook makkelijk nummer. Lekkere Disco Inferno. Wie verzint dit in hemelsnaam? Dit is gewoon een potentiële winnaar. Jammer dat ‘We Don’t Wanna Put In’ gediskwalificeerd is. Eeuwig zonde. Gelukkig hebben wij meer humor. We Don’t Wanna Put In – 3G GRIEKENLAND De Italo-disco is terug! ‘This Is Our Night’ begint als een spannend nummer uit de jaren negentig. Misschien wel jaren tachtig. Maar boeit onvoldoende. Typisch een achter de tekentafel bedacht liedje. Ook weinig spectaculaire act van Griekenland. Gelukkig heeft de aanlokkelijke zanger – die serieus meedoet om te winnen – er deels zijn beroep van gemaakt om vakkundig van een catwalk af te donderen. Wij vragen ons af: waar wacht hij op? Beloven wij – zeker zo professioneel… – een sms’je voor Griekenland te sturen. This Is Our Night – Sakis Rouvas HONGARIJE Hongarije Go Home. Wat is dit voor iets belachelijks? Het land stuurt een lenige nicht die wel heel erg graag voor de spiegel staat. Maar helaas zonder bijbehorend pakkend lied. ‘Dance With Me’ is niet eens dansbaar. Het gaat nergens over. Dit zou niet misstaan in een discotheek voor dove homo’s. Stuur deze man weg. Dance With Me – Zoli Ádok IERLAND Ierland begint als de tune van een slechte tv-serie. Dit land is al jaren de weg kwijt op het Songfestival, maar dit jaar krabbelt het een klein beetje op. Een beetje vrolijk worden we wel. Het zijn stoere Ierse chicks en het begint best lekker. Maar Ierland struikelt na zestig seconden toch weer. Te springerig en te schreeuwerig. Onbegrijpelijk. En de tekst van ‘Et Cetera’ is hangt van clichés aan elkaar. Zwaktebod. ‘I’ve heard that oh so many times’. Zegt u dat wel. Ierland heeft zo’n Songfestivaltraditie: Dat ze hiermee durven komen. ‘Et Cetera’ wil je alleen in Amerikaanse B-films horen. Schande Ierland! Et Cetera – Sinead Mulvey & Black Daisy IJSLAND Begrafenisnummer voor de overleden economie van IJsland. Maar als je als land dan toch een ballad instuurt, dan is dit een prima manier om dat te doen. Niet klef. Schitterende tekst. Om bij weg te kruipen. Eigenlijk gewoon het mooiste liedje van dit jaar. Dit klinkt als een klok. ‘Is It True’ zou moeten winnen. Maar laat dit lied dan zingen door een rockchick in plaats van een engeltje. Die tuttige prinsessenjurk doet het lied geen goed. Hopelijk bedenkt het land zich nog. Met deze prachtige ballad zou Ilse DeLange een hit kunnen scoren. Verreweg de belangrijkste outsider. Is It True – Johanna Gudrun Jonsdottir ISRAËL Onderhoudende act van Israël. Zal punten pakken. Maar ach. Dat liedje… Mooi hoor, dat het door een Joodse en Palestijnse zangeres wordt gezongen. Maar verder te vlak. Glijdt van je af als een Tefal-pan. En tja, als ze het in Israël hebben over ‘There Must Be Another Way’ denk ik eerder aan een bom op Teheran dan aan een routekaart naar vrede. Amen. Einaiych (There Must Be Another Way) – Noa & Mira Awad KROATIÊ Het was toch Kroatië? Of is dit toch Spanje? Heerlijke muziek om naar te luisteren. Je voelt de zon al op het terras, maar het ‘Isla Bonita’-soundje hadden ze er van mij uit mogen laten. Eerste inzending waarbij ik me op vakantie voel. Maar ik zit dan wel bij een goedkope pizzeria of een slecht Grieks restaurant. Met een opgelaten gevoel omdat het eten maar niet komt. En met een partner die je niks te vertellen heeft. Of met wie je ruzie hebt. Mijn hart smelt niet van ‘Lijepa Tena’. Mistroostig choreografietje bovendien. En die lange uithalen op het einde zijn ook niet fijn. Dimmen, man! Lijepa Tena – Igor Cukrov LETLAND Help. Waar is de wodka? Een emmer vol asjeblief. Ik ga me helemaal coma zuipen. ‘Probka’ is één van de slechtste inzendingen ooit. Dat gehak is afgrijselijk. Geen touw aan vast te knopen. Hier doe je niemand een plezier mee. Vreselijk nummer. Ik zou me kapot schamen als ik Letland was. Voor straf terug naar Riga. Probka – Intars Busulis LITOUWEN Hier kunnen we kort en bondig over zijn: wat een vreselijk zeiknummer. Saai. Nergens wordt het spannend. Het intro lijkt een beetje op ‘We Are The Champions’, maar mist de versnelling. ‘Love’ gaat hem niet worden. Echt waardeloos. Geen enkele overredingskracht. Ik vind het een liedje voor verliefde huismoeders. Te slap voor woorden. Spoel maar door. Love – Sasha Son MACEDONIË Hebben we ooit iets begrepen van de inzendingen van Macedonië? Vijf jaar geleden stuurde het land zijn laatste inzending die het daglicht kon verdragen. En dit jaar is het opnieuw een ver van mijn bed show. ‘Nesto Sto Ke Ostane’ is woest. Gitaarsolootje d’r in. Dit nummer probeert teveel verschillende dingen te verenigen. Bij vlagen valt het te doen. Maar dan ook echt bij vlagen. Kan dit asjeblieft ingekort worden tot een liedje van één minuut? Het verveelt snel en herhaalt zich maar. Conclusie: dit valt niet mee. Nesto Sto Ke Ostane – Next Time MALTA Prachtige stem. De zangeres staat alleen op het podium. Dat maakt indruk, maar het lied komt traag op gang. Hoewel dit niet echt mijn ding is, moet ik zeggen dat de beat en de stem voorkomen dat ‘What If We’ zoetsappig wordt. Ook leuk als kerstplaat. What If We – Chiara MOLDAVIË ‘Hora Din Moldava’ begint vol Oosterse beloften – Geert Wilders krijgt een hartverzakking als-ie dit hoort - maar dan komt ineens die Spaanse trompet als een duveltje uit een doosje. Leuk dat Moldavië over zijn eigen land zingt. Uitmuntende zangeres. Beeldige ballerina’s. Hier worden we toch echt heel opgewekt van. Het enthousiasme van Moldavië slaat over. Het sleept je mee. Met dank aan de upbeat Kozakken-boys. Hopsasa. Lekker positief nummer. Dit vinden we stiekem heel erg leuk. En vrolijkheid is hard nodig in deze tijd. Hora Din Moldava – Nelly Ciobanu MONTENEGRO Waar lijkt dit op? Dit is zo gepikt. ‘Hot Stuff’ van Donna Summer? Het is ergens van gestolen, maar ik weet niet wat. De inzending van Montenegro is te voorspelbaar. Zingt gemakkelijk mee. Een vrolijk niemendalletje. Prima Songfestivalmateriaal, maar dit is teveel van hetzelfde. ‘Just Get Out Of My Life’ is te nietszeggend. Dit nummer heeft niks om het lijf. Montenegro mag nog een jaar op de reservebank plaatsnemen. Toch nog even dit: het solostukje in het midden heeft enorm veel potentieel om afschuwelijk de mist in te gaan. Kunnen we toch nog lachen... Just Get Out Of My Life – Andrea Demirovic NEDERLAND Briljante inzending van Nederland. Rest van Europa: neem het eerste vliegtuig terug. Dit is dé winnaar. De Toppers worden de verrassing van de avond. Dit is precies wat iedereen wil horen en wat iedereen in deze crisis nodig heeft! Draag allemaal je steentje bij. Stof Ahoy’ maar vast af voor volgend jaar. ‘We Are The World’ deed het ook goed! Als Denemarken met een middle-of-the-road-nummer in 2000 kan winnen, dan kan Nederland het dit jaar toch ook? Met deze Hollandse gezelligheid hebben we een authentieke troef in handen. Om nog maar te zwijgen van de knusse stoeipakjes van de heren… Maar toch, ‘Shine’ is een ambivalent nummer: de drie Toppers als wereldverbeteraars? Hoeveel geloofwaardiger kan Nederland worden? En die achtergrondzangeressen… Zijn dat echt geen travestieten? Om nog maar te zwijgen over die omvangrijke dame die ijsjes staat te verkopen. Wat doet zij daar op het podium? En dan de kwaliteit van het lied. ‘Shine’ heeft nauwelijks iets om het lijf. Nergens maakt de Nederlandse inzending indruk. Het is niet te onthouden. Het kabbelt maar voort. Veel te veel tekst. Er zit geen enkel hoogtepunt in. Ik kan hier slecht tegen. Verbazingwekkend dat drie professionals zulke ondeugdelijke liedjes weten uit te kiezen om Nederland mee te vertegenwoordigen. Dit lied is leuk voor Unicef. Niet voor ons. Shine – De Toppers NOORWEGEN Noorwegen pakt direct je aandacht. Het land stuurt een sprookjesliedje. Zijn dit de Gebroeders Grimm? Een apart kinderliedje. Alleen al daarom zal het scoren. Zeer goed uitgewerkt. Maar is ‘Fairytale’ leuk? De choreografie kan niet kiezen tussen een volksliedje of een circusact. Maar het sprankelende van de zanger is fantastisch. Zijn viool subliem. Die redden het lied. Maar ik ben er onvoldoende kapot van. Uit Noorwegen komt zoveel betere muziek. Maar eerlijk is eerlijk: dit is zeer goed bedacht. Noorwegen krijgt punten voor originaliteit en onderscheidend vermogen. Bijzondere inzending. Stemmentrekker. Potentiële winnaar. Fairytale – Alexander Rybak OEKRAÏNE Hoewel dit nummer bij elkaar gejat is, heeft Oekraïne ook dit jaar weer goede kaarten in handen. Het stampende ritme van ‘Be My Valentine’ weten de Oekraïners om te bouwen tot een feestje. Dit lied staat of valt met de act. Hier hoort een geile dansroutine bij. Een sexy zangeres en een paar indrukwekkende dansers doen wonderen. Met veel leer. Anders is er niet veel aan. Een evergreen zal het lied niet worden, al is het begin veelbelovend (Simon & Garfunkel?). Het land speelt voortreffelijk in op de ‘sign of the times’. Oekraïne rules, maar neemt zichzelf dit jaar iets te serieus. Eens, het oog wil ook wat, maar de amateuristische gimmick met het drumstel verstoort de gladde show. Be My Valentine – Svetlana Loboda POLEN De Poolse inzending is dit jaar te lief. Te onschuldig. Het is dertien in een dozijn. ‘I Don´t Wanna Leave’ gaat nergens links of rechts. Het is een leeg lied. Zelfs als de zangeres een goede jurk aantrekt, is deze inzending niet meer te redden. Te zoetsappig. Een liedje als dit zit er elk jaar wel bij. Maar het haalt het niet bij Céline Dion. I Don’t Wanna Leave – Lidia Kopania PORTUGAL Authentiek nummer van Portugal. Heel etnisch. Dit volksliedachtige nummer mag er wel zijn, al komt het lastig uit de startblokken en begrijp ik niks van de switch van Frans café naar Balkanbeat. Portugal stuurt een zangeres met een mooie stem. Een finaleplaats zou mooi meegenomen zijn. Maar daar zal het weinig potten kunnen breken. Daarvoor is ‘Todas As Ruas De Amor’ te soft en gaat het uit als een nachtkaars. Niet sterk genoeg om Moskou mee te veroveren. Todas As Ruas De Amor – Flor De Lis ROEMENIË Pffff. Ik denk toch minstens aan vier cupjes D nu, maar de meiden uit Roemenië blijkt een vriendinnenclub van het type girl-next-door. Blijkbaar is dit het toppunt van hip in Boekarest. Tonic & Lime? Grappige tekst van Roemenië. Die is, denk ik, met een vertaalcomputer geschreven. Maar daar is alles mee gezegd. ‘The Balkan Girls’ is een leuke inzending voor erbij, maar een finaleplaats onwaardig. The Balkan Girls – Elena Gheorghe RUSLAND Is dit een Russische bossanova? Rusland wil duidelijk niet het risico lopen om twee jaar achter elkaar het gastland te zijn. Nou, daar hoeven ze ook niet bang voor te zijn. ‘Mamo’ is nog wel te doen voor drie minuten. Maar daar is dan ook alles mee gezegd. Waar heeft zangeres Anastacia het moeilijk mee? Ik kom er maar niet achter. Hier worden we niet warm van. Nou oké, puntje voor de Russische taal dan. Mamo – Anastasia Prihodko SERVIË Whahaha. Dit is grappig. Servië is het enige land dat de lachers op zijn hand krijgt. Dat vreemde gegrom past wel in dit lied. De lullige danspasjes zijn vermakelijk. De stem lijkt op die van Pino d’Angio (‘Ma Quela Idea’). Een mix van Balkan en hoempapa. Ik wil wel een dansje wagen. Maar helaas: na één keer lachen is de gimmick er wel af en wil ik snel weer over tot de orde van de dag. Of ‘Cipela’ heel hoog zal scoren in Moskou? Ik betwijfel het. Cipela – Marko Kon & Milan Nikolic SLOVENIË Verfrissende inzending van Slovenië. Klinkt meteen goed. ‘Hooked On Classics’ meets ‘Gimme Gimme Gimme A Man After Midnight’ in combinatie met een paardenact in het circus. Tempo zit er lekker in. Maar gaat er nog iemand zingen? Kan dit nummer niet gewoon instrumentaal? Of heeft het gewoon een lange aanloop nodig? De muzikanten doen al het werk. Waar is die zangeres? Die raak ik steeds kwijt. ‘Love Symphony’ is veel gespin. En weinig wol… Ik neem aan dat hier een oogverblindende show bij zit, want met alleen sympathie redt Slovenië het niet. Love Symphony – Quartissimo SLOWAKIJE Auw. Dramatische inzending van Slowakije. Is dit hun eerste duet samen? Zij zingt niet, Maar schreeuwt des te beter. Ik word er doodsbang van. Het liefste wil ik ergens onder weg kruipen. ‘Let’tmou’ is veel te zwaar op de hand. Ik heb zin om in een acute depressie te schieten. Echt zo’n nummer waarbij je de becherovka van de vorige avond nog voelt doorklinken. Dat je denkt: had ik maar nooit zoveel gedronken. Pluspunt is dat het in de eigen taal wordt gezongen. Goed nummer voor onder een koude douche. Dit soort ballads hebben we gewoon gehad. Op het Songfestival. Of waar dan ook. Mag echt niet winnen. Let’tmou – Kamil Mikulcik & Nela Pociskova SPANJE Dynamisch nummer van Spanje. Met Moorse invloeden. Wordt een bescheiden hitje aan de costa’s deze zomer. Spanje kan hoge ogen gooien. Helaas wordt het refrein te vaak herhaald. Maar al met al wel slim nummer. Zit uitstekend elkaar. ‘La Noche Es Para Mi’ heeft een kop en een staart. De combinatie van Spaans en Engels doet het goed, maar eigenlijk heeft dit nummer dat Engels niet nodig. La Noche Es Para Mi – Soraya TSJECHIË Wie fluistert daar in het bos? Verscholen achter een boom... Ik zie een boze heks. Vliegende bezemstelen. En een meute boze kabouters. Wat is dit in hemelsnaam? Zit ik in een tekenfilm? Eucalypta die achter Paulus de Boskabouter aanzit? Wat een poppenkast! Wat een tempowisselingen… En wat een vervelend lied is ‘Aven Romale’. De Tsjechen lijken ervan overtuigd een grappige inzending naar Moskou te hebben gestuurd, maar dit is drie keer niks. Ook een look-a-like van Superman kan dat niet verhelpen. Krijgt waarschijnlijk alleen van Duitsland punten. Overslaan. Aven Romale – Gipsy.cz TURKIJE Leuk opgewekt nummer van Turkije. Beetje Shakira-achtig. Het begin maakt direct nieuwsgierig. ‘Dum Tek Tek’ gooit hoge ogen. Het blijft goed hangen. Dit zal scoren. En dat ‘prietje’ doet het goed. Maar we hebben dit wel vaker gehoord. Het is weinig origineel. En het Songfestival moet geen herhaling van zetten worden. Düm Tek Tek – Hadise VERENIGD KONINKRIJK Superirritant nummer van Engeland. Waar is mijn kotsbakje als ik het nodig heb? ‘It’s my time tonight’. Nou, ik betwijfel het, dame. Hier is werkelijk niks leuks aan. Die pathos. Dat gedragene. Een draak van een lied. Toch zal ‘My Time’, gek genoeg, verrassend hoog scoren. Musicalfans zullen verschillende orgasmen beleven. Zelfs het gekrijs aan het eind zal op hun sympathie kunnen rekenen. En ach, dan kan het BBC-orkest er ook wel bij. Zucht... My Time – Jade Ewen WIT RUSLAND Huhh? Is Europe uit de dood opgestaan? Wit Rusland begint goed. Met een gitaar. Maar daar hadden ze het bij moeten laten. Dit is een cliché rocknummer. Horror. Doet pijn aan je oren. De zanger heeft het ook niet makkelijk. Hij hapt constant naar adem. Te slap voor woorden. ‘Eyes That Never Lie’ is niks. Het is niet altijd positief als een inzending niet op die van andere landen lijkt. Wit Rusland levert daarvoor dit jaar het overtuigende bewijs… Kortom: bagger. Eyes That Never Lie – Petr Elfimov ZWEDEN Modern Talking meets Opera. Zweden fascineert vanaf de eerste klanken. Prachtige operastem. Maar dat wordt teniet gedaan door de zielige popstukjes – overigens gezongen met een Zweden onwaardig slechte Engelse uitspraak. Verder word ik afgeleid door de ogen van de zangeres. Toch, vanaf 1 minuut 37 pakt Zweden met dit vocale geweld werkelijk iedereen in. ‘La Voix’ wordt zo bombastisch als wat. En dan is het ineens een werkelijk voortreffelijke inzending. Met een mooie opbouw. Verveelt geen moment. Twintig jaar geleden zou dit zonder problemen gewonnen hebben. Goed Songfestivaleinde bovendien. Potentiële winnaar als de jurk niet wegvalt in de achtergrond. La Voix – Malena Ernman ZWITSERLAND Is dit U2? ‘The Highest Heights’ begint veelbelovend. Britpop. Totaal afwijkend van alle andere inzendingen. Lekker lied. Goede compositie. Dit zou het op 3FM niet slecht doen. Een atypisch Songfestivallied en daardoor welkome afwisseling op de rest. Zwitserland probeert heel erg Keane na te doen. En doet een goede poging. Top tien. The Highest Heights – Lovebugs