Waarom GeenStijl een publieke omroep MOET beginnen
Hier deel 1 in de onregelmatig verschijnende serie: waarom GeenStijl die publieke omroep nodig heeft. Vandaag: STOFZUIGEN. Het zal u niet ontgaan zijn. GeenStijl heeft een omroepvereniging opgericht. We gaan hier en daar wat breken zodat er weer wat te bouwen valt. Het 800M kostende publieke bestel is gericht op 50-plussers, niet op normale mensen. Kijk maar eens naar de kijkcijfers van afgelopen weekeinde. Van BNN of Llink hoeven we ook niets meer te verwachten. Jazeker, de NPO (Nederlandse Publieke Omroep) mag blij zijn dat wij de moeite nemen nog een zender te starten in die trage poepmodder, gebouwd op fundamenten van JiskefetVHS-jes en André Rieu cadeauboxen. Wij gaan een grote groep mensen bedienen met publieke televee. Een groep die de omroepen nu links laten liggen. U hebt gewoon recht op uw zender.
De meestgehoorde kritiek op dit moment is dat PowNed en GeenStijl vooral hard schreeuwen maar weinig wol geven. Dan zeggen wij. Niet zeiken. We voeren campagne, en dat doe je het beste door campagne te voeren. Daarnaast, alsof we de afgelopen zes jaar niet hebben aangetoond absoluut uniek en vernieuwend bezig te zijn. We zijn de stofzuigers.
Goed, dan nu naar de inhoud. Laten we beginnen met GeenStijl zelf. Wij denken niet in formatjes. Niemand heeft ons succes ooit weten te kopieren. We hebben ondanks de soms absurd hardnekkige tegenwerking een vaste plek veroverd in het medialandschap en we gaan nooit meer weg. GeenStijl valt niet samen te vatten in een management summary van twee kantjes. En dat geldt ook voor wat we op televisie gaan doen. Toch zijn er wel een paar pijlers op te noemen. Gewoon, om u wat duidelijkheid en houvast te verschaffen.
Wat we nou moeten met publieke televisie? Het antwoord daarop is simpel: GELD!
Nee, wijzelf zullen als oprichters van een losstaande omroepvereniging niet rijk worden van publieke televisie. Maar PowNed zal ons in staat stellen unieke, absurde, goede, aardige en vernieuwende dingen te doen met een echt televisiebudget. Want met geld kun je dingen doen. Met veel geld kun je veel dingen doen. Een keihard programmabudget bouwt voort op de fundamenten die GeenStijl gelegd heeft. We kunnen harder, scherper en beter verder. Want hoe je het ook wendt of keert, GeenStijl kent zijn grenzen. De allerbelangrijkste grens: GeenStijl heeft als internetsite te weinig 'resources' om een keiharde primeurjagende journalist eens even twee weken in een smerige doofpot te laten roeren. En dat kan wél met televisie. Dit gebeurt naar onze mening veel te weinig. Stofzuigen met onderzoeksjournalistiek levert supertelevisie op maar het is lastig en moeilijk. Daarom zie je zo vaak dezelfde agendajournalistiek: het dertigste 'onderzoek' naar de Schipholbrand van twintig jaar geleden. Daarnaast, is het ook veel makkelijker om een programma te verzinnen waarbij je 365 dagen per jaar op reis kan naar tropische oorden. Of een zuigend ballenbakspelletje. Dat gaan we dus niet doen.
Wat we met zo'n televeebudget aan hadden gekund?
Ons archief loopt over met topics waar we nog veel dieper en verder mee hadden kunnen gaan. De onderwerpen die u écht bezig hielden. Dingen die u raken in uw dagelijks leven. Wat zouden we graag dieper in die Antilliaanse corruptiezaken duiken en de boel eens goed opblazen in plaats van zalven met meevoelende documentaires. Met een omroepbudget kunnen we een mannetje of twee of vier vrijmaken. En wat hebben we veel laten liggen in die kwestie Duyendak. U stuurde massaal tips, veel hebben we gebruikt. Maar nog veel meer inzake de slapende cellen van de kraakbeweging hebben we moeten laten liggen. Simpelweg omdat het goede tips waren die nagespeurd moesten worden. Want we hebben nu nog geen tijd en geld om wekenlang te zoeken in universiteitsarchieven.
En ja, dat was lachen. Die veelzeggende foto van ex-minister van Ontwikkelingssamenwerking Eveline Herfkens. Maar er gaat as we speak nog veel meer fout met ontwikkelingsmiljarden. Talloze mailtjes met feedback en tips van (voormalig) ambassadepersoneel kregen we. Want iedereen weet het, er gaat veel meer fout dan goed bij Ontwikkelingssamenwerking. Laten we het zo zeggen. Tegen de tijd dat wij klaar zijn met dit onderwerp hebben we u heel wat meer bespaard dan 5,72 euro die we nu van u vragen voor onze omroepvereniging...En dát bedoelen we ook met samen televisie maken: u geeft een voorzetje, wij knallen 'm er genadeloos hard in.
Let wel, zolang het omroepbestel bestaat, bent u toch een deel van uw belastingcenten kwijt aan de publieke omroep. Wij als veelbetalers weten als geen ander hoe dat voelt. Dus de vraag is. Blijft u geven voor de volgende gymende pedofiel? Blijft u dokken voor godvergeten waanzin als 'Bløf in Bhutan' en een programma dat uitgerekend De geitenwollensokkenshow heet?
Onze welgemeende excuses dat we niet in simpele televisieformatjes praten. Dat gaan we ook niet doen. Want het ingeslapen Hilversumse zooitje leest tenslotte mee. Maar u kunt van één ding op aan. Hebt u wat te verbergen? Word dan inderdaad maar geen lid van PowNed. Wij gaan Tegels Lichten!
Lid worden kan HIERRR
Oh ja. Een disclaimer voor langzame medemens is op zijn plaats: dit stuk gaat maar over één van de vele dingen waar we voor televisie mee bezig zijn. Natuurlijk zullen we in volgende delen nog terugkomen op De Omroepster Terug en het Beschaafde Bloot. Nu even niet.
Wat we met zo'n televeebudget aan hadden gekund?
Ons archief loopt over met topics waar we nog veel dieper en verder mee hadden kunnen gaan. De onderwerpen die u écht bezig hielden. Dingen die u raken in uw dagelijks leven. Wat zouden we graag dieper in die Antilliaanse corruptiezaken duiken en de boel eens goed opblazen in plaats van zalven met meevoelende documentaires. Met een omroepbudget kunnen we een mannetje of twee of vier vrijmaken. En wat hebben we veel laten liggen in die kwestie Duyendak. U stuurde massaal tips, veel hebben we gebruikt. Maar nog veel meer inzake de slapende cellen van de kraakbeweging hebben we moeten laten liggen. Simpelweg omdat het goede tips waren die nagespeurd moesten worden. Want we hebben nu nog geen tijd en geld om wekenlang te zoeken in universiteitsarchieven.
En ja, dat was lachen. Die veelzeggende foto van ex-minister van Ontwikkelingssamenwerking Eveline Herfkens. Maar er gaat as we speak nog veel meer fout met ontwikkelingsmiljarden. Talloze mailtjes met feedback en tips van (voormalig) ambassadepersoneel kregen we. Want iedereen weet het, er gaat veel meer fout dan goed bij Ontwikkelingssamenwerking. Laten we het zo zeggen. Tegen de tijd dat wij klaar zijn met dit onderwerp hebben we u heel wat meer bespaard dan 5,72 euro die we nu van u vragen voor onze omroepvereniging...En dát bedoelen we ook met samen televisie maken: u geeft een voorzetje, wij knallen 'm er genadeloos hard in.
Let wel, zolang het omroepbestel bestaat, bent u toch een deel van uw belastingcenten kwijt aan de publieke omroep. Wij als veelbetalers weten als geen ander hoe dat voelt. Dus de vraag is. Blijft u geven voor de volgende gymende pedofiel? Blijft u dokken voor godvergeten waanzin als 'Bløf in Bhutan' en een programma dat uitgerekend De geitenwollensokkenshow heet?
Onze welgemeende excuses dat we niet in simpele televisieformatjes praten. Dat gaan we ook niet doen. Want het ingeslapen Hilversumse zooitje leest tenslotte mee. Maar u kunt van één ding op aan. Hebt u wat te verbergen? Word dan inderdaad maar geen lid van PowNed. Wij gaan Tegels Lichten!
Lid worden kan HIERRR
Oh ja. Een disclaimer voor langzame medemens is op zijn plaats: dit stuk gaat maar over één van de vele dingen waar we voor televisie mee bezig zijn. Natuurlijk zullen we in volgende delen nog terugkomen op De Omroepster Terug en het Beschaafde Bloot. Nu even niet.