Geenstijl

Zondag neukdag in katholiek Asuncion (nsfw). Daarna frühschoppen met oude kameraden in de Bayern Stubl. De lente begint vandaag maar mijn airco blaast zich al weken het schompes. De wereldwijde voedselcrisis gaat geheel voorbij aan Paraguay, wij eten ons ongans. Veel vlees voor weinig, of het nu om de keurmerken Dallys of Parilla gaat. Voor een goeie hamburger ga ik altijd even bij Fransje Meijer langs. Het bier staat koud, echtgenote María Griselda Godoy de Daves komt net terug van een hallelujahappening bij de Pinkstergemeente. Frans denkt nog iedere dag aan zijn gab Corretje. In de snackbar hangt de rouwadvertentie die Fransje plaatste in De Telegraaf van maandag 27 januari 2003. Cor, ik zal voor je bidden. Frans Meijer.

Picas y chicas: Primavera in Paraguay Daarna met Fransje aka Stekel naar een stevige pot voetbal bij wereldclub Olympia, opgericht door de Nederlander William Paats. Paraguay staat overigens stijf bovenaan in de WK-kwalificatiepool, met 4 punten voorsprong op Brazilië en Argentinië. Veel groen in het stadion en dat geeft een veilig gevoel. Het stadion is, dankzij voormalige adviseurs van de heer Pinochet, multi-inzetbaar indien er toch wat probleempjes zijn tussen de aficionados en de hinchas. Paraguay is gelukkig een veilig en vredig land. Hoewel, de Amerikaanse ambassade in Asuncion waarschuwt onderdanen die woonachtig zijn of op reis in Paraguay voor de stijgende criminaliteit. Onlangs was een Amerikaanse ambassade werknemer het slachtoffer van een gewelddadige carjacking in de hoofdstad. Het loopt wel los verder, president Bush kocht immers eerder dit jaar op naam van zijn dochter een flinke lap grond in het gasrijke gebied bij de grens met Bolivia. Zijn buren zijn keurige Moonies die hier ongestoord goed werk verrichten en en passant ook nog eens een de schitterende en betrouwbare Washington Times uitgeven. Na het voetbal nog even bij de kleindochter van Hans-Ulrich Rudel langs en opa's modelvliegtuigjes bekijken. Brunhilde maakt zich nog steeds boos over de openingsscene van de 'Boys from Brazil': “dat is toch niet in Paraguay, met die zee en Mexicaanse mariachamuziek!” Zag een foto van Prins Bernard met Don Alfredo Stroessner aan de muur. Brunhilde vertelde me over het innige contact dat Stroessner had met onze Prins. Don Alfredo ontmoette hem voor het eerst aan het begin van de Tweede Wereldoorlog. Benno was toen hoofdverbindingsofficier tussen de Nederlandse en Britse strijdkrachten en vloog regelmatig van het Braziliaanse Belem naar Asuncion. Brunhilde mist Tyrannosaurus, zoals ze Stroessner liefkozend noemt, nog iedere dag. Damals begon de Paraguyaanse radio de dag heel opgewekt met de Don Alfredo-polka, gevolgd door zijn warme boodschap: de grondwettelijke president van de republiek, generaal Alfredo Stroessner, salueert het Paraguayaanse volk en wenst het een voorspoedige dag toe. Bij het ontbijt van El Presidente speelde een indiaanse blaaskapel steevast de "Bayrischen Präsentiermarsch" und "Alte Kameraden”. Voor het slapen bekijk ik nog even de c.v.´s van mijn nieuwe vrienden in Paraguay. Oops, verkeerde land! Deze dan. Op de valreep nog droevig nieuws. Ik blijk al weken een toekan in huis te hebben terwijl Klukkluk in de Palma-straat beweerde dat het een kakatoe was. Alltijd gezijk met die inboorlingen. Niet goed, geld weg zeiden mijn helaas te vroeg overleden maten Henk Bakker en Tonio Hildebrand altoos. Nu spaar ik voor een condor, die gedijt hier goed. Conquistador