Geenstijl

Uit de stijlloze mailbox: Beste Geenstijl. Graag wil ik mijn ongenoegen uiten over het volgende. Een aantal maanden geleden werd in een Albert Heijn in Eindhoven een diefstal gepleegd. De daders, een Antilliaanse man en diens lichtgetinte vriendin hadden een boodschappenwagen volgeladen en liepen gewoon de winkel uit. Het personeel stond perplex en wist niet hoe te handelen. Zelf ging ik vrijwel meteen naar buiten. Ik zag de daders via een omweg naar hun auto lopen om de boodschappen rustig in te laden. De gealarmeerde bedrijfsleider stond op dat moment ook buiten en hij liep er naar toe. Omdat ik zag dat de bedrijfsleider alleen was liep ik achter hem aan.

Het volgende gebeurde: Binnen no time ontstond een enorme scheldpartij en de bedrijfsleider kreeg een aantal klappen op zijn rug en werd gekrabd door de vrouw. Hiervan heeft hij aangifte gedaan. Later moest hij vanwege een spierscheuring ook nog naar het ziekenhuis. Ik had inmiddels mijn handen vol aan de Antilliaanse man. Hij dreigde mij in elkaar te slaan als ik niet weg zou gaan. Toen ik aanstalte maakte om het kenteken van zijn auto in mijn mobiel te noteren, pakte hij deze af en wilde hij hem niet meer teruggeven. Daarna pakte hij een vol blikje en dreigde mij ermee te slaan. Ik wilde uiteraard eerst mijn mobiel terug maar die vloog daarna over straat naar de andere kant van de weg. Kapot uiteraard. De toetsen vallen eraf en het signaal valt om de haverklap weg. Maar goed, de telefoon was weer in bezit en inmiddels had ik de nog halfvolle boodschappenwagen bemachtigd. Hoog tijd voor mij en de bedrijfsleider om onszelf uit de voeten te maken, want in verdere escalatie hadden we geen zin. Ondertussen had ik het kenteken (PV-DB-23) [Update: Corsaatje is op 5 augustus jl verkocht, en heeft een nieuwe eigenaar die hier geen f*ck mee te maken heeft--red.] maar in mijn hoofd opgeslagen en eenmaal terug in de AH met de deur dicht hebben we het meteen genoteerd en de politie gebeld. Er waren getuigen die de daders konden herkennen, het kenteken en uiterlijk van de auto waren genoteerd en samen hadden we een goede beschrijving van de daders. Kat in het bakkie zou je zeggen. Niets is minder waar. Kort na de aangifte werd al bekend dat de AH niet werd toegestaan een winkelverbod uit te vaardigen. Waarom niet? Omdat we op het moment supreme niet naar de voor- en achternaam van de daders hebben gevraagd. We hadden de daders moeten vasthouden in of bij de winkel en naar ID moeten vragen! Je begrijpt al dat dit voor ons vrij lastig is als we bedreigd worden. En dat een crimineel überhaupt zijn naam niet gaat geven lijkt me logisch. Volgens de politie waren kenteken, getuigen en beschrijving van de daders niet genoeg. De politie verklaarde: "De daders zijn ons bekend, maar er kan niets gedaan worden omdat u geen naam kunt geven". Toen realiseerden de bedrijfsleider en ik ons al dat er waarschijnlijk niets zou gaan gebeuren. Een aantal andere gedachten slopen door ook ons hoofd. Wat als de agressieve daders daadwerkelijk een mes of ander wapen hadden getrokken? Wat dan? De bedrijfsleider heeft er nog een aantal slapeloze nachten aan over gehouden. Bijna twee maanden later en er is nog steeds niets gebeurd. Van de AH heb ik een leuk mandje boodschappen gekregen ter compensatie. Maar van de politie? Niets. Vandaag heb ik nog maar eens gebeld. Want ik wil toch erg graag dat mijn telefoon wordt vergoed door de mensen die hem kapot hebben gemaakt. Wat krijg ik te horen? "Ja meneer, er is een kenteken bekend en een adres. Maar de eigenaren van de auto hebben verklaard dat deze door meerdere mensen wordt gebruikt en daarom wordt het voor ons vrij lastig om de daders te achterhalen. Er gaat hier niets mee gebeuren. Dood spoor. Bedankt voor inspanning. Prettige dag verder". Ik vertelde de politie dat er toch een beschrijving van de daders bekend is. Bovendien zijn er getuigen. Ik kan getuigen. De bedrijfsleider kan getuigen. Er rijden toch geen 50 mensen rond in deze auto? Antwoord politie: "Hmja, maar het is vrij lastig allemaal. Kunt u niet gewoon een nieuwe telefoon kopen?" Mijn broek zakt af, Geenstijl. Ik sta altijd klaar voor mijn medemens en zie het als een plicht om in te grijpen als ik iets als bovenstaand verhaal opmerk. Maar als de politie zo met de informatie en gebeurtenissen omgaat ga ik twijfelen of ik in dit soort gevallen nog wel iets moet doen. Dat heb ik de dienstdoende agent ook verteld. Zijn antwoord? "Meneer, het heeft ALTIJD nut om in te grijpen". Lekker gemakkelijk. Niet voor mij dus, want ik zit mooi met een kapotte mobiele telefoon en ik heb bovendien een minder prettige ervaring met een agressieve winkeldief achter de rug. Daarom treffen jullie bijgaand de aangifteformulieren minus mijn privé gegevens. HIER, HIER en HIER. Mochten jullie wat met dit item willen doen, graag zonder naam en toenaam vermelden. Ik woon nog steeds in Eindhoven en heb niet veel zin dat er op een dag ineens die Antilliaan en zijn agressieve vrouw voor mijn deur staan. Het is ook een erg rare gedachte dat ik deze mensen vandaag of morgen gewoon weer in de AH kan tegenkomen. Van de politie hoef ik in ieder geval niets te verwachten. Stijllloze groet, XXXX XXXXX uit Eindhoven