Brandweervrouwen krijgen gelijke behandeling. Zeuren over discriminatie
De sirene gaat. Zes spuitgasten glibberen langs de brandweerpaal naar beneden. Rennen. Vliegen. Gebouw in de fik. Helm, handschoenen, zuurstofflessen, bijl. In totaal 42 kilo bepakking. De trap op. Mensen redden. Helden. Uitgeput. Weer de sirene. Opnieuw uitrukken. Brandweermannen moeten loeizware conditietesten afleggen om het werk te kunnen doen en zeker vrouwen hebben er een flinke kluif aan. Dus stapt brandweervrouw Jorien Traas naar het het College voor de Rechten van de Mens. "Zij vindt de nieuwe conditietest discriminerend omdat die geen rekening houdt met verschillen tussen mannen en vrouwen." DIS-CRI-MI-NE-REND. GEEN. REKENING. MET. VERSCHILLEN. Ja Jorien, zo werkt het spelletje natuurlijk niet. Want zo is ook de wielerbond UCI discriminerend, omdat vrouwen en mannen op het WK evenveel prijzengeld krijgen. De wielerbond houdt echter geen rekening met de verschillen tussen mannen en vrouwen. Zo zijn ook de Grand Slam-toernooien in het tennis discriminerend, omdat vrouwen en mannen evenveel prijzengeld krijgen. De toernooien houden echter geen rekening met de verschillen tussen mannen en vrouwen. Resumé. Dat Jorien niet dezelfde resultaten haalt als een jongen van twintig: logisch, kaart dat vooral aan. Dat werken bij de brandweer vooral teamwerk is: logisch, kaart dat vooral aan. Dat de lokale dorpsbrandweer nooit hoge flats hoeft te beklimmen: logisch, kaart dat vooral aan. Gelijke behandeling krijgen, miepen als je het niet haalt en de discriminatiekaart trekken: ietsje minder logisch, kaart dat vooral niet aan. En lees vooral dit.'De nieuwe conditietest is discriminerend, omdat die geen rekening houdt met verschillen tussen mannen en vrouwen.'😆 https://t.co/MHs5C7zKK1
— Frans Hazeleger (@HazelegerF) June 30, 2017