De GeenStijl GR2014 Agitprop Survival Handleiding
Het nieuwe jaar is begonnen en het politieke reces is vandaag, halverwege januari, ook eindelijk weer voorbij. Het campagnegeweld voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2014 gaat dus in al haar opportunistische hevigheid losbarsten. Op 19 maart is het dan aan u om een keus te maken: demonstratief thuisblijven en helemaal niets veranderen aan de politieke koers van uw gemeente, of jezelf ontzettend voor de gek houden door te gaan stemmen en daarmee alsnog helemaal niets te veranderen aan de politieke koers van uw gemeente. Maar voordat het zover is, moeten er twee maanden agitprop, leugens en ludieke campagne-acties doorstaan worden. Tienduizenden lokale politici van gevestigde partijen wiens ideologieën al jarenlang vreedzaam met elkaar vergroeid zijn, gaan plichtmatig elkaars beleid afzeiken op dorpspleinen en in kroegdebatjes voordat ze elkaar na 19 maart weer in de armen sluiten. Honderdduizenden loze kiezersbeloftes zullen worden gedaan. Tientallen miljoenen rode rozen, buttons, stickers, ludieke afwassponsjes, PvdA chocolademelkzakjes (echt waar) en glanzend gelamineerde verkiezingsfoldertjes vol stockfoto's van veel te blij kijkende 'gewone mensen' zullen aan argeloos winkelpubliek worden uitgedeeld door puisterige studenten, mannen met grijze ringbaardjes op sandalen en vrouwen met makkelijk kort haar in opvallende bodywarmers. Hoe overleeft u deze tsunami van politieke propaganda tot 20 maart? Simpel. Met de De GeenStijl GR2014 Agitprop Survival Handleiding. Een handig vijfpuntenplan voor een beter Nederland!
Programmapunt 1. Geloof niets wat u leest
Omdat helemaal niemand hun lokale leidertjes kent, zullen alle grote partijen hun prominenten van stal halen om Het Woord te verkondigen namens hun club. De Volkskrant, maar zeker ook de NPO, zullen de komende twee maanden allerhande belangrijke PvdA'ers interviewen over Grote Onderwerpen, terwijl De Telegraaf kolommen inruimt voor VVD'ers. Zo verscheen Diederik Samsom al uitgebreid in Nieuwsuur en mocht Hans Spekman de sympathie van de gewone man winnen in een televisiespelletje. Namens de VVD paait Hans Wiegel in De Telegraaf zzp'ers met een lulverhaal over het afschaffen van verplichte verzekeringen die toch nooit afgeschaft gaan worden. Wachten is nog op een groot interview in NRC Handelsblad met Alexander Pechtold. Voor Emile Roemer is te hopen dat iemand hem ook nog wat vooropgezette vragen wil voorleggen om zijn partij mee te kunnen pluggen bij de mensen in het land. De les voor de kiezer: laat de TV uit als er een politicus aanschuift, en sla alle kranteninterviews over. Zo niet, zullen nog lozere beloftes dan normaal uw deel zijn.
Programmapunt 2. Ontvolg politici op sociale media
Campagnetijd betekent in de eerste plaats dat heel veel doorgaans doodstille politici hun twitter, facebook of blogje weer afstoffen om campagne te voeren voor zichzelf en hun clubje. Vooral degenen die buiten verkiezingsseizoen niets met hun sociale kanalen doen, zijn onuitstaanbaar. Ze zullen ludieke foto's van zichzelf posten, plaatjes maken van nietsvermoedende mensen met rozen, folders of andere weggeefdingetjes in hun handen en ze zullen nietszeggende woorden & hashtags als 'canvassen', 'ennuvooruit' en 'superleuk!' bezigen in kromme zinnen die vol staan van electoraal opportunisme. Ontvolg ze, allemaal, en voorkom een wekenlange modderstroom aan ongeïnspireerde politieke paarsebroeken-bagger in je sociale timelines.
Programmapunt 3. Ontloop prominenten op uw pad
Partijprominenten uit Den Haag zullen stad en land aflopen de komende tijd om uw stem te lokken. Denk niet: "Hee, een heuse minister op 't dorpsplein, wat leuk." Denk: "Hee lul. Met je partijbodywarmer. Moet jij geen land besturen of zo, marktkoopmans?" En loop er vervolgens met een grote boog omheen om te voorkomen dat je met een gelamineerde flyer, een ludieke button en/of een slecht schrijvende balpen met de verkiezingsslogan van dienst er op thuis komt. Voordeel: de PvdA kom je alleen tegen in krachtwijken dus die ziet u niet, want daar woont u niet. U ziet derhalve ook geen cent van het ondemocratische smeergeld dat de PvdA 'opkomstsubsidie' noemt, want ook dat is voor de boet'nlaanders.
Programmapunt 4. Lokale beloften. Geloof ze niet
Ineens komt dat ene sportcomplex er weer wél (D66). Of plots moet betaald parkeren in een winkelstraat worden afgeschaft (VVD). Auto's in de winkelstraat zullen verboden worden (GroenLinks). Er moet méér gedaan worden aan activiteiten voor de jeugd in de lokale volkswijk (PvdA). Het aftandse verzorgingshuis krijgt nu eindelijk de verbouwing waar het al jaren om smacht (SP). Lokaalpolitici zullen zoals bij iedere nieuwe verkiezingsronde oude standpunten, plannen en initiatieven afstoffen waar ze al jaren mee leuren, maar die never nooit niet uitgevoerd zullen worden. Geloof ze niet. Lees geen stadsblaadjes. Luister niet naar de fractieleider van Ons Prachtige Plaatske die op z'n zeepkist op het dorpsplein staat te oreren, of naar de lijstduwer van Onafhankelijk [Plaatsnaam] die zichzelf een minzame weg door de winkelstraat grijnst om zieltjes te winnen. Handelswijze: zie Programmapunt 3.
Programmapunt 5. Barricadeer de brievenbus
Het hele jaar door hamert GroenLinks op het milieu, het milieu, oh lieve mensen denk nou toch eens aan het milieu. Maar zodra het verkiezingsseizoen losbarst, zijn ze de eersten om Nee/Nee-stickers te negeren en een dode boom door de brievenbus te proppen. En niet alleen GroenLinks heeft hier een handje van, ze doen het allemaal. Uw eigen wens om geen ongeadresseerd reclamedrukwerk of huis aan huis-blaadjes in de bus te krijgen, wordt in verkiezingstijd altijd schaamteloos genegeerd door alle politieke partijen. Excuus: 'Die sticker geldt niet voor ons'. Jawel, dat doet hij wel. Plak derhalve een herinnering op de voordeur (op A3-formaat) voor het partijlid dat de folderbezorging in uw wijk verzorgt, dat uw brievenbus NIET bedoeld is voor partijpropaganda. Waarschuwingen in de categorie 'prop je toch zo'n kutfolder in deze brievenbus, dan achterhaal ik je en laat ik je je eigen gelamineerde leugens opvreten' zijn raadzaam. Gewoon, voor de zekerheid.
Zo. Dit waren een paar basisregels. Helemaal ontkomen aan de propaganda, de leugens en het electoraal opportunisme is waarschijnlijk onmogelijk, maar met deze campagnetips moeten de komende twee maanden redelijk te overbruggen zijn. Nogmaals: geloof NIETS en laat u niet met lege beloftes naar de stembus lokken. Wat politici u ook aan proberen te praten, u weet het zelf beter. Echt waar. Hou moed en we zien elkaar aan de veilige kant van 19 maart! (Hoewel. Dan stomen we meteen door naar de Europese campagnes...)