De Grachtengordel haat uw vrije meningsuiting
Zeggen wat je denkt, de Grachtengordel (houden we voor het gemak even aan als containerbegrip voor elitair-correct Nederland maar omvat ook andere gegoede stadsdelen in grote steden en gedeeltes van het medialandschap, den papieren couranten in het bijzonder) haat het. Ze haten het, omdat ze het zelf niet kunnen. Zit zo: wat de Grachtengordel onderscheidt van de grauwe, ongewassen massa is intellect, geld en macht. Niks mis mee, maar de Gordel heeft zichzelf een beperking opgelegd. Gewoon een beetje joyeus rijk en machtig zijn en van boven op het volk pissen, dat is in de jaren '60 en '70 onmogelijk geworden. Toen was men idealisties weetjewel. Want met idealen kon je woningen stelen ('kraken' is de apologetische correctterm). Met idealen kon je geld van de overheid stelen voor ongebreideld lang studeren, voor het maken van kunst die niemand wou kopen, voor het bedrijven van politiek die 'solidariteit' tot doel had.
InstantZiejewel: Pieter Hilhorst, GordelHopman annex Nimby en totaalFreek nieuwe PvdAwethouder.
Solidariteit, dat behelsde vooral het elkaar aan baantjes helpen en het volk verheffen met eerdergenoemde onverkoopbare kunst. De arbeider, waar het vooroorlogs socialisme om draaide, werd uitgekotst, maar wel was er opeens solidariteit met de gastarbeiders en immigranten. Die verschenen eind jaren '70 in groten getale ten tonele, mooi getimed want de eerste Generatie Gordel was aardig aan het settelen en moest het hele solidariteitscircus inclusief baantjes en subsidies natuurlijk wel veilig stellen. De zieligheidsindustrie werd geboren, tot chagrijn van de Buitengordelse Nederlander maar daarvoor was de troefkaart 'racist' en voor zijn meningen waren er de dooddoeners 'volks ressentiment' danwel 'onderbuikgevoel.'
Ging jaren goed, de Grachtengordel behield het alleenrecht op Correctmeningen en Fatsoen. Er waren wel tegengeluiden, maarja, die kwamen van buiten Grachtengordelië en konden derhalve worden weggelachen, niet gepubliceerd en genegeerd. Maar toen. Toen kwamen er luizen in de hermelijnen mantel van de Gordel. Van binnenuit. Academicus Fortuyn. Incrowd cineast Van Gogh. En in hun kielzog meer mensen die geen zin hadden om het fatsoensmonopolie van de Grachtengordel te respecteren. Mensen die weliswaar allemaal op hun montessorischool de SamSam hadden moeten lezen, die er ook leerden dat armoe in Afrika de schuld van de Blanken was, dat mensen het milieu kapotmaakten met Zure Regen, dat je daders niet zomaar daders mag noemen en dat herkomst van daders benoemen racisme is en zal leiden tot opnieuw Auschwitz. Maar die desondanks zomaar zelf waren gaan nadenken en tot de conclusie kwamen dat er helemaal niks mis is met andere meningen. Met polemiseren. Met heilige grachtenhuisjes slopen. Met zaken onomfloerst benoemen. Met hypocrisie doorprikken.
De Gordel stond paf. Maar de nuance dan? En het fatsoen?! Die bezweringen van afwijkende meningen waren uitgewerkt, hun betovering verbroken door fatsoen en nuance simpelweg niet langer als breidel van de meningsuiting te erkennen. Het deed er niet meer toe. Zoals een goudvis, geplaatst in een groter aquarium, vaak zijn oude, kleinere rondje blijft zwemmen omdat het beest domweg aanneemt dat dat de ruimte is die hij heeft, zo keek er een hele generatie opiniemakers en journalisten opeens verrast om zich heen. Hee. Verrek. We zwemmen alsmaar langs een afscheiding die er feitelijk helemaal niet meer IS. Te gek. De reactie van de Grachtengordel? Kapotmaken, klein houden, weren dat volk uit onze media! O nee wacht. Het internet. Internet is van onschatbare waarde geweest in het afbreken van de macht van de Grachtengordel, eindelijk een medium dat niet in handen is van zelffeliciterende elite of van volksvermaak-platheid.
De Grachtengordel was woedend. Stampvoetend, uentermensch-schreeuwend, zwaaiend met het Achterhuis van Anne Frank in een poging de geest terug in de fles te krijgen. Tevergeefs. Zocht de Grachtengordel aansluiting bij de dissidenten? Keek de Grachtengordel eens lang in de spiegel voor wat broodnodige zelfkritiek? Accepteerde de Grachtengordel mensen met een incorrecte, onfatsoenlijke mening? Of erkende zij op zijn minst het bestaansrecht van andere meningen? Nee. De vleugellamme Grachtengordelelite sloot de luiken, bedreef 'het wij-zij-denken' dat ze Fortuyn cum suis zo bitter verweten in optima forma en besloot om voorgoed krampachtig vast te houden aan die oude meningenbegrenzers Fatsoen en Nuance.
Ze moesten wel. Het hele systeem van baantjes, cultuur, ons soort mensen, media, politiek en connecties drijft op die oude solidariteitsstructuur van beleefd je bek houden en nooit zomaar zeggen wat je denkt. En in godsnaam, het JanHagel (of liever: het MohammedHagel) in een hulpbehoevende slachtofferrol houden want cliëntelisme werkt een stuk vlotter natuurlijk als mensen aangenaam onzelfredzaam blijven. Helaas blijft het niet bij koddig oudlinks roeptoeteren, we hebben allemaal gezien waar de fatsoenlijke Grachtengordel toe in staat is als mensen morrelen aan haar fundamenten. En die geweldsuitbarstingen, door 'eenzame zonderlingen' uitgevoerd namens de genuanceerde doch zorgvuldig schone handen houdende Correctmens, zijn nog niet afgelopen. Want het broeit in de Grachtengordel.
Eigenlijk wil de Grachtengordel namelijk ook wel gewoon eerlijk zeggen wat ze denken. Dat is de tragiek. Ze willen wel zeggen: "Fijn dat van Gogh kapot is, met z'n grote muil." Maarja, fatsoen. Ze wonen in wijken waar nooit overlast is door (pas op, er volgt nu wat guurrechts benoemen) losgeslagen Marokkaans straattuig. Ze zijn te laf om toe te geven dat ze dat verdomd prettig vinden, wonen in een allochtoonvrije wijk, en jaloers op mensen die dat wel durven zeggen. Ze zouden best schaamteloos commercieel willen zijn als het gaat om voorheen 'edele' zaken als kunst, cultuur en opinie, maarja, ze behoren winst maken nog altijd een beetje viezig en on-chic te vinden. Unverfroren blijven ze hun pathetische moraal opdringen. Blijven nuance en fatsoen eisen daar waar alleen nietsontziende eerlijkheid op zijn plaats zou zijn. Ze blijven ook op duizend en één manieren proberen om bepaalde meningen helemaal uit te gummen. Zo lang de Grachtengordel nog gelooft dat onwelgevallige meningen en waarheden vanzelf weggaan als je ze maar gewoon nooit hoort, moeten we er rekening mee houden dat het snoeren van de mond van andersdenkenden geoorloofd zal zijn in die kringen. Op welke manier dan ook. Omdat zij zich de ultieme vrijheid van meningsuiting niet kunnen en willen permitteren, mag u het ook niet. Wel zo solidair.