Zeven tips voor GroenLinks
Bassiehof was in het land afgelopen week, ouderwets met de poten in het bluswater. Beetje babbelen met de Groenlinksemensen. Henk en Ingrid maar dan met kruidenthee en ecologische koekjes. En leuke frisse links-liberale meisjes en zelfs een korte sessie met kraaktuig (Kraken is moord, mag je dus niet zeggen van de progressieve uitkeringtrekkende medemens. Vandaar de korte sessie). Dat was nodig, al te best gaat het niet met GroenLinks. Even de thermometer tussen de klamme vrijzinnige billen gestoken dus. De patiënt blijkt wat zweterig; de GroenLinks-kiezer wil namelijk geen kolencentrale, referendum en al helemaal geen schutterende Kamerfractie. Check die peilingen dan ook: drie zetels verlies. Centrale vraag tijdens het veldwerk: waarom gaat het zo slecht met de Kamerfractie? En belangrijker, wat te doen? Daar kwamen zeven tips uit voort. Hou Tofik Dibi kort. Leuke frisse verschijning (goeie klok ook) die lekker in de media ligt maar het zichzelf overschreeuwen moet stoppen. Het debat naar aanleiding van de daden van de Noorse terrorist was bij voorbaat al gedoemd te mislukken. Geert zou sowieso niet meedoen en D66 laat zich niet de kaas van het brood eten in dezen. Doseren, rustig doseren. Een week later meteen een Fatwa uitroepen hoort daar dus niet bij. Luchtballonnetjes oplaten is voor kleuters.
Zorg voor regie. De lezers van de Volkskrant waren gisterenochtend even in verwarring. Oud-fractiestrateeg Bart Snels kwam met een interessant artikel over het politieke midden en de rol van GroenLinks daarin. Nog niet zolang geleden werkte hij nog voor de fractie. Snels bottomline: samenwerken met D66, op wat voor manier dan ook want anders gaat het mis. Worden hier oude rekeningen vereffend? Ineke van Gent was in ieder geval duidelijk over het idee: Ammenooitniet.
Zaag geen stuk uit de Gouden Koets. Geschiedenis is geschiedenis en daar doe je nu eenmaal niets aan. Het koloniaal verleden is onlosmakelijk verbonden met de rijke historie van dit land. Alleen dommerds hebben dat niet door. Rembrandt liet zich ook betalen door dezelfde mensen die met Afrikaanse negers heen en weer aan het varen waren. Is dat ontaarde kunst? vroeg iemand. Daarbij, wat is de volgende stap? De gehele Amsterdamse grachtengordel afbreken? Aan het begin van de Prinsengracht een bordje neerzetten dat de koopmanshuizen zijn betaald van bloedgeld? Symboolpolitiek is voor sufferds.
Laat Arjan El Fassed doen waar hij goed in is. De Nederlandse Palestijn zet zich zon beetje zijn hele leven in voor een Arabische Lente, blijft het Mariko Peters die er in de Kamer over gaat. Wat ook geldt voor alles wat met digitale vrijheid te maken heeft. Zonde.
Toon leiderschap. Als we Femke Halsema mogen geloven was de machtswissel al enige tijd voorbereid. Maar geeft Sap wel voldoende leiding en belangrijker: beschikt ze over voldoende gezag? Ze heeft niet voor niets in de wachtkamer gestaan, toch? En toch kwam de partij deze zomer in een communicatienachtmerrie terecht inzake appeltjesgroene weiden. Ook niet sterk was dat flamboyant financieel woordvoerder Bruno Braakhuis ontbrak bij het ingelaste Griekenland-debat. Kun je nog zo vaak zeggen dat het reces geen vakantie is, op de cruciale momenten waren de cruciale fractieleden gewoon op vakantie.
Stop met huiliehuilie doen over Kunduz. Sure, het is heel begrijpelijk dat de morrende achterban tevreden gehouden dient te worden. Voor de verkiezingen was het heel verantwoordelijk om zelf met een voorstel voor een missie in Afghanistan te komen. Maar het heeft niet geholpen want de partij heeft geen regeringsverantwoordelijkheid opgeleverd. Maar sta voor de zaak, die is niet voor niets afgebakken in een klassiek binnenskamers Torentjeoverleg met premier Mark Rutte. Hans Hillen had volgens Jolande Sap geblunderd en donderdagavond was er een debat. In de tweede termijn van de Kamer zag Sap af van het indienen van een motie. Vraag dat debat dan ook niet aan. Dat GroenLinks verontwaardigd was over de uitspraken van Hillen hadden we inmiddels wel begrepen. Dat Sap haar politieke lot aan de missie heeft verbonden is inmiddels ook duidelijk. Dom trouwens, Ineke van Gent is de perfecte bliksemafleider. De enige die ballen genoeg had om in de openbaarheid te zeggen: Kunduz? Niet doen.
Wees niet zo hypocriet. Op zondag 18 april 2010 besloot het congres van GroenLinks dat het referendum uit het verkiezingsprogramma geschrapt moest worden. Femke Halsema ontplofte toen bijkans maar ja, partijdemocratie enzo. Ga dan niet alsnog een referendum over een kerncentrale voorstellen zoals activiste-Kamerlid Liesbeth van Tongeren heeft gedaan. Nu we het toch over energie en Van Tongeren hebben: mooi dat ze woest op EZ-minister Maxime Verhagen is omdat hij ietwat geringschattend deed over de uitspraak van de Raad van State over de bouw van de kolencentrale in Groningen. Maar kijk dan ook even naar de eigen club. GroenLinks heeft in Groningen voor die centrale getekend. De GroenLinks-gedeputeerde aldaar heeft de bezwaren van de Raad van State ook naast zich neergelegd. Het pluche van de macht zit nu eenmaal net wat lekkerder dan het ruwhouten krukje van principes. De rest is ketelmuziek.