Geenstijl

Op GeenStijl stond woensdag een foto van twee vetlachende bankiers. Onderschrift: waar lachen de bankiers om? Flauwste suggestie krijgt spaarpot. (Het regende vervolgens fotograppen op Dumpert.) Ik kies voor: "Staal tegen Zalm: heb jij die kamerleden wijs gemaakt dat banken écht met elkaar concurreren?" De foto moet genomen zijn na afloop van het 'Rondetafelgesprek' in de Tweede Kamer. Want de bankiers hebben het weer voor elkaar gekregen. De kamerleden wisten 90% van de kostbare tijd te besteden aan 'de excessieve bonuscultuur'. Een fantastische bliksemafleider, maar dat kun je aan D66-politicus Boele Staal wel overlaten. Wie mochten opdraven voor de 'Voice of Banking'? Vanzelfsprekend de usual suspects, de mannen dus die lurken aan de staatswaterpijp. Hommen (ING), Zalm (ABN AMRO) en Latenstein (SNS). Deckers (Van Lanschot) was uitgenodigd als 'jokertje' (ik werk bij een kleine bank, maar hoor eigenlijk bij de grote jongens, hoor). En natuurlijk was ook Blom (Triodos) weer van de partij als excuus-truus voor het 'duurzame' bankieren. Er was ook een wolf in schaapskleren; Moerland (RABO), die het natuurlijk echt voor het zeggen heeft, want RABO had geen staatssteun nodig. Maar de kamerleden hadden blijkbaar behoefte aan vers bloed, want er waren 3 nieuwe gezichten: de Ruiter (RBS, gered door Engelse belastingbetaler), een echte investmentbanker Drost (NIBC, kon alleen overleven door leningen met staatsgarantie) met dito power-stropdas en ene Eykelenburg (BNG). Deze bank financiert gemeenten, is verlengstuk Financiën, en feitelijk voor 100% een staatsbank. Deze 'bankier' zat er ook echt voor spek en bonen bij. Dat zal Eykelenburg niet dagelijks eten, want deze 'ambtenaar' verdient 700.000 euro.

Wie er niet waren? De kleinere banken die geen staatssteun ontvingen. De kamerleden wisten dat de camera op hen was gericht en dus werd de verkiezingsretoriek gericht op de bonuscultuur. Het is allemaal voor de bühne. Het is duidelijk dat de Topdogs van de Nederlandse banken zich gaan houden aan de 'code banken' (variabele beloning max 100% vaste beloning). Op lagere niveau's zijn uitzonderingen, natuurlijk weer bij het zakenbankieren. En die uitzonderingen worden uitvergroot, vooral door Ronald Plasterk die dreigt met wetgeving (Plasterk: kijk nog eens naar deze Zembla-uitzending, voordat je bankiers aanvalt). RABO hekelde de VS bonuscultuur (2010: $ 135 miljard), laten kamerleden dan ook stoppen die praktijk exemplarisch te verklaren voor Nederland. Bonussen, wat moeten we ermee. Mijn vader kreeg 40 jaar geleden al een 'tantième' bij een import-en exportfirma. Het is allemaal geen nieuw verschijnsel. Variabele beloningen zijn uitstekend om mensen te motiveren, Hommen heeft gelijk. Alles draait om de wijze waarop de bonus wordt vastgesteld en dat je de bonus later weer kan afpakken. Het echte probleem is niet de bonuscultuur, maar gebrek aan concurrentie waardoor klantgerichtheid niet nodig is. Banken zijn te groot, verdienen veel te gemakkelijk geld en als ze geld verliezen, dan kan de belastingbetaler opdraven. En maak scheiding tussen zakenbankieren en nutsbankieren, nuts no guts, dat zal echt helpen. Dat onderwerp werd angstvallig gemeden. Klantcentraal kreeg slechts 5 minuten aandacht. En Gerrit Zalm mocht weer pochen over het grote balanstotaal (ABN AMRO is géén hapklaar brokje). En voor Zalm is de bankierseed eigenlijk overbodig, "het moet in je genen zitten". Hou op, in de genen van de bankier zit vooral megalomaan groeien. -- lees mijn blog over banken, brokers en beurzen www.bank.blog.nl www.pfverhaar.nl